Η επιστήμη δεν μπορεί να εξηγήσει επαρκώς γιατί μερικοί άνθρωποι έχουν βιώσει μεταθανάτιες εμπειρίες. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι τρέχουσες επιστημονικές εξηγήσεις είναι λανθασμένες, αλλά οι μεταθανάτιες εμπειρίες είναι περίπλοκες υποκειμενικές και συναισθηματικά φορτισμένες.
Οι αναφορές για τις μεταθανάτιες εμπειρίες ξεκινάνε από πολύ παλιά. Στη «Δημοκρατία» που γράφτηκε το 360 π.Χ ο Πλάτωνας αναφέρει την ιστορία ενός στρατιώτη του Ηρας του Αρμενίου, ο οποίος τη δωδέκατη ημέρα μετά τον θάνατό του, ξύπνησε πάνω στη νεκρική του πυρά και περιέγραψε το ταξίδι του στη μεταθανάτια ζωή.
Μόλις η ψυχή του αποχωρίστηκε το σώμα του, βρέθηκε σε έναν όμορφο φωτεινό τόπο, από όπου ακολούθησε ένα δρόμο ο οποίος οδηγούσε προς τα επάνω μέσα στον ουρανό. Εκεί οι ψυχές κρίνονταν ώστε να τους αποδοθεί δικαιοσύνη για τη ζωή τους πάνω στη γη, μετέπειτα είχαν την ευκαιρία να επιλέξουν μια νέα ζωή για να επιστρέψουν στη Γη.
Ο Ηρας επιστρέφοντας, θυμάται όσα είδε, και τα αφηγείται στους συμμάχους του. Οι ψυχές των νεκρών έπιναν το νερό του ποταμού Αμέλητα, και τότε έχαναν για πάντα κάθε ανάμνηση (Μνήμη) που είχαν. Στον Ηρας απαγόρευσαν να πιει γιατί τότε δεν θα μπορούσε να επιστρέψει.
Τα Χαρακτηριστικά που έχουν οι μεταθανάτιες εμπειρίες
Έντονο καθαρό φως – Μερικές φορές αυτό το έντονο (αλλά όχι επώδυνο) φως γεμίζει το δωμάτιο. Σε άλλες περιπτώσεις το άτομο βλέπει ένα φως, που αισθάνεται ότι αντιπροσωπεύει είτε τον παράδεισο είτε τον Θεό.
Εξωσωματική εμπειρία – Το άτομο αισθάνεται ότι έχει αφήσει το σώμα του. Μπορεί να κοιτάξει κάτω και να το βλέπει, περιγράφοντας συχνά το βλέμμα των γιατρών που εργάζονται. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το “πνεύμα” του ατόμου πετάει από το δωμάτιο στον ουρανό και μερικές φορές στο διάστημα.
Είσοδος σε άλλη διάσταση – Ανάλογα με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του ατόμου και τη φύση της εμπειρίας του, μπορεί να αντιληφθεί αυτή τη διάσταση ως παράδεισο ή σε σπάνιες περιπτώσεις ως κόλαση.
Όντα πνεύματα – Κατά τη διάρκεια της μεταθανάτιας εμπειρίας, το άτομο συναντά “φωτεινά όντα” ή άλλες απεικονίσεις πνευματικών οντοτήτων. Μπορεί να τα αντιληφθούν ως αγαπημένους αποθανόντες, αγγέλους, αγίους ή Θεό.
Το τούνελ – Πολλά άτομα βρίσκονται σε ένα τούνελ με ένα φως στο τέλος του, που μπορεί να συναντηθούν με όντα καθώς περνούν μέσα από το τούνελ.
Επικοινωνία με πνεύμα – Πολλά άτομα αναφέρουν κάποια μορφή επικοινωνίας με ένα πνεύμα. Αυτό συχνά εκφράζεται ως «έντονη αρσενική φωνή» που τους λέει ότι δεν είναι η ώρα τους ακόμα, και να επιστρέψουν στο σώμα τους. Ορισμένοι αναφέρουν ότι τους έχει πει να επιλέγουν μεταξύ της μετάβασης στο φως ή της επιστροφής στο γήινο σώμα τους. Άλλοι πιστεύουν ότι έχουν αναγκαστεί να επιστρέψουν στο σώμα τους με μια άηχη εντολή, πιθανώς από τον Θεό.
Αναθεώρηση της ζωής – Αυτό το χαρακτηριστικό ονομάζεται επίσης “πανοραμική αναθεώρηση της ζωής”. Το άτομο βλέπει ολόκληρη τη ζωή του σε μια στιγμιαία αναδρομή στο παρελθόν.
Στατιστικά για τις μεταθανάτιες εμπειρίες
Το 1982 ο δημοσκόπος Τζορτζ Γκάλουπ (George Gallup) και ο Ουίλιαμ Πρόκτορ (William Proctor) κυκλοφόρησαν το βιβλίο “Adventures in Immortality”. Ένα βιβλίο για τις Μεταθανάτιες εμπειρίες με βάση δύο δημοσκοπήσεις που αφορά συγκεκριμένα την αντιμετώπιση κοντά στο θάνατο και την πίστη στη μετά θάνατον ζωή.
Αυτή η δημοσκόπηση παραμένει η πιο διαδεδομένη πηγή για στατιστικά στοιχεία σχετικά με τις μεταθανάτιες εμπειρίες. Διαπίστωσαν ότι το 15% όλων των Αμερικανών που είχαν βρεθεί σε συνθήκες κοντά στο θάνατο ανέφεραν εξωσωματική εμπειρία.
Από αυτούς το 9% περιλαμβάνεται σε μια «κλασική εξωσωματική εμπειρία». Ενώ το 11% είχε περάσει σε άλλο χώρο ή διάσταση, και το 8% την παρουσία των πνευματικών όντων. Μόνο το 1% δεν ανέφερε καμία μεταθανάτια εμπειρία.
Όμως αυτοί οι αριθμοί είναι αρκετών χρονών, σε άλλες ερευνητικές μελέτες των οποίων τα δεδομένα συνήθως είναι σε μικρότερη κλίμακα αναφέρουν στατιστικά στοιχεία που μπορεί να διαφέρουν πολύ από την δημοσκόπηση του 1982. Άλλες έρευνες επικεντρώθηκαν στην επίδραση που έχει μια μεταθανάτια εμπειρία στην ζωή του ατόμου.
Ο καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κοννέκτικατ, και ερευνητής στον τομέα των μεταθανάτιων εμπειριών Κένεθ Ρινγκ (Kenneth Ring) αναφέρει ένα μεγάλο αριθμό ατόμων που αποκτούν αυτοπεποίθηση και γίνονται πιο εξωστρεφής μετά από μια τέτοια εμπειρία.
Μια από τις μελέτες του Ρινγκ κατέγραψε τις αλλαγές στις στάσεις των ατόμων απέναντι στη ζωή. Αυτά γενικά περιλαμβάνουν μια αίσθηση του σκοπού στη ζωή, περισσότερη εκτίμηση για τη ζωή και αύξηση της υπομονής και της κατανόησης και μιας συνολικής αίσθησης προσωπικής δύναμης. Ένα μικρό ποσοστό ατόμων ανέφερε συναισθήματα φόβου, κατάθλιψη και εστίαση στον θάνατο.
Ο Ρινγκ διαπίστωσε επίσης ότι τα άτομα με μεταθανάτιες εμπειρίες τείνουν να αισθάνονται μια αυξημένη αίσθηση θρησκευτικής πίστης σε έναν πνευματικό κόσμο. Ωστόσο, σημειώνει ότι αυτό δεν μεταφράζεται κατ’ ανάγκη σε αύξηση της συμμετοχής στην εκκλησία. Είναι περισσότερο μια εσωτερική προσωπική αύξηση πνευματικής αναζήτησης.
Μεταθανάτιες εμπειρίες Υπερφυσικές Θεωρίες
Οι θεωρίες που εξηγούν τις εμπειρίες κοντά στο θάνατο εμπίπτουν σε δύο βασικές κατηγορίες. Οι επιστημονικές εξηγήσεις (συμπεριλαμβανομένων των ιατρικών και ψυχολογικών). Και οι υπερφυσικές εξηγήσεις (περιλαμβανομένων των πνευματικών και θρησκευτικών). Φυσικά αυτές οι εξηγήσεις δεν μπορούν ούτε να αποδειχθούν ούτε να διαψευστούν.
Η αποδοχή υπερφυσικών εξηγήσεων βασίζεται στην πίστη, στο πνευματικό και πολιτιστικό υπόβαθρο του ατόμου. Η πιο βασική υπερφυσική εξήγηση, είναι ότι εκείνοι που βιώνουν μεταθανάτιες εμπειρίες, όντος θυμούνται τα πράγματα που συμβαίνουν την στιγμή της αποχώρισης τους από το σώμα. Όταν πλησιάζουν στο θάνατο η ψυχή τους αφήνει το σώμα τους και αρχίζουν να αντιλαμβάνονται πράγματα που κανονικά δεν θα μπορούσαν.
Ενώ σε αυτό το ταξίδι η ψυχή συναντά άλλες πνευματικές οντότητες (ψυχές), και μπορεί ακόμη και να συναντήσει μια θεία οντότητα, την οποία πολλοί αντιλαμβάνονται ως Θεό. Παρέχετε μια φευγαλέα ματιά σε μια άλλη σφαίρα της ύπαρξης, που συχνά θεωρείται παράδεισος, αλλά στη συνέχεια τραβιέται πίσω και επιλέγει να επιστρέψει στο γήινο σώμα του.
Μερικές περιπτώσεις από τις μεταθανάτιες εμπειρίες φαίνεται να διαθέτουν αποδείξεις ότι οι άνθρωποι βίωσαν πραγματικά γεγονότα από διαφορετικό σημείο από εκείνο του γήινου σώματος τους.
Άνθρωποι που ήταν αναίσθητοι σε κώμα είχαν πεθάνει ή είχαν κηρυχθεί κλινικά νεκροί, ανέφεραν λεπτομέρειες για τις διαδικασίες που έγιναν σε αυτούς, και για τους ανθρώπους που ήταν παρόντες στην αίθουσα.
Κάποια άτομα που υποφέρουν από μόνιμη τύφλωση έχουν αναφέρει ότι ήταν σε θέση να προσδιορίσουν τα χρώματα από τα ρούχα των γιατρών.
O ψυχίατρος Peter Fenwick στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου σε ένα μεγάλο πείραμα που έκανε σε δύο Βρετανικά νοσοκομεία. Τοποθέτησε στους θαλάμους της καρδιολογικής μονάδας αντικείμενα τα οποία κανονικά δεν θα έπρεπε να υπάρχουν εκεί, σε σημεία όπου οι ασθενής δεν μπορούσαν να τα δουν. Τα αποτελέσματα είναι συγκλονιστικά, οι ερευνητές θεωρούν ότι βρίσκονται μπροστά σε μια πραγματική εξωσωματική εμπειρία.
Η Δρ. Madelaine Lawrence και η ομάδα της στο Νοσοκομείο του Hartford στο Connecticut πήραν συνεντεύξεις από ασθενείς τους οι οποίοι συνήλθαν από κώμα. Μια από της ασθενείς ανέφερε ότι κατά τη διάρκεια της προσπάθειας ανάνηψης, ένιωσε να αποσπάται από το σώμα της και να υπερίπταται του νοσοκομείου. Καθώς κοιτούσε γύρω της μέσα στη νύκτα, είδε στη στέγη του νοσοκομείου ένα κόκκινο παπούτσι.
Μετά τη συνέντευξη το προσωπικό του νοσοκομείου ερεύνησε και βρήκε πραγματικά ένα κόκκινο παπούτσι στη στέγη. Το περιστατικό είναι εντυπωσιακό.
Μεταθανάτιες εμπειρίες θεωρίες θρησκειών
Για όσους έχουν ισχυρή πίστη στη χριστιανική θρησκεία, οι μεταθανάτιες εμπειρίες αποτελούν απόδειξη ότι έχουμε ψυχή. Ότι συνεχίζουμε να υπάρχουν μετά το θάνατό, και ότι ο παράδεισος και η κόλαση είναι πραγματικοί τόποι.
Κάποιοι πιστεύουν ότι οι μεταθανάτιες εμπειρίες είναι το έργο του Σατανά, που επιδιώκει να εκμεταλλευτεί την ευαισθησία των ανθρώπων εκείνη τη στιγμή, εμφανιζόμενος ως «φωτεινός άγγελος». Ο λόγος που ο Σατανάς χρησιμοποιεί αυτή την εξαπάτηση είναι ασαφής.
Ο Βουδισμός το περιγράφει ως «καθαρό φως του θανάτου», καθώς και δαιμονικές ενσαρκώσεις. Ο στόχος της ψυχής είναι να αναγνωρίσει τόσο το φως και τις εμφανίσεις, ως προβολές της φύσης της δικής του ψυχής, όχι κάτι το αντικειμενικά πραγματικό. Αν συμβεί αυτό η ψυχή μπορεί να ξεφύγει από τον κύκλο της γέννησης-θανάτου-μετενσάρκωση και να φτάσει στη Νιρβάνα.
Στον Ινδουισμός η ατομική ψυχή του ανθρώπου ενώνεται με την απόλυτη οικουμενική ψυχή του βραχμάνου. Στην αντίθετη περίπτωση καταδικάζεται να ακολουθήσει τον αιώνιο κύκλο της γέννησης και της αναγέννησης.
Στο Ισλάμ αν το άτομο ζήσει σύμφωνα με τις επιταγές της θρησκείας κερδίζει την είσοδό του στον κήπο των ηδονών. Αλλιώς η τιμωρία του είναι να περιχύνετε με βραστό νερό ενώ το δέρμα του αναγεννάται για να συνεχιστεί η τιμωρία του.
Μεταθανάτιες εμπειρίες Επιστημονικές Θεωρίες
Πολλές από τις μαρτυρίες των μεταθανάτιων εμπειριών δεν μπορούν να ελεγχθούν. Δεν μπορούμε να εκτελέσουμε σκόπιμα μια δοκιμασία επαλήθευσης σε ένα εργαστήριο για να δοκιμαστή η αντίληψη έξω από το σώμα, για να διαπιστώσουμε αν κάποιος επισκέφθηκε πραγματικά τον παράδεισο και συναντήθηκε με τον Θεό.
Παρόλα αυτά η ιατρική επιστήμη προσφέρει αδιάσειστα στοιχεία ότι πολλές πτυχές των μεταθανάτιων εμπειριών είναι βιολογικού και ψυχολογικού χαρακτήρα.
Οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι φάρμακα όπως η Κεταμίνη μπορούν να δημιουργήσουν σχεδόν την ίδια αίσθηση με τις μεταθανάτιες εμπειρίες.
Ο Ρόναλντ Κέιθ Σίγκελ (Ronald K. Siegel) είναι καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας. Σε πειράματα που έκανε σε εθελοντές του στο εργαστήριό, όταν τους χορήγησε LSD κατόρθωσε να αναπαράγει κάποια μορφή από μεταθανάτιες εμπειρίες.
Το πρόβλημα με τις θεωρίες αυτού του είδους είναι ότι στις περιπτώσεις των παραισθήσεων είτε προκαλούνται από τη χορήγηση οποιουσδήποτε φαρμακευτικής ουσίας είτε από έλλειψη οξυγόνου, τα άτομα βρίσκονται σε κατάσταση εγρήγορσης.
Κατά τη διάρκεια των μεταθανάτιων εμπειριών τα άτομα είναι αναίσθητα, και όσα γνωρίζουμε για τον εγκέφαλο σε κατάσταση αναισθησίας είναι ότι ακόμη και στην περίπτωση που μπορέσει να δημιουργήσει κάποιες εικόνες, δεν είναι σε θέση στη συνέχεια να τις ανακαλέσει.
Υπό την επήρεια φαρμάκων
Όντος ορισμένοι πιστεύουν ότι πράγματι πέθαναν ενώ βρίσκονταν υπό την επήρεια φαρμάκων. Ο μηχανισμός πίσω από μερικές από αυτές τις παράξενες εμπειρίες είναι στον τρόπο που οι εγκέφαλοί μας επεξεργάζονται τις αισθητηριακές πληροφορίες.
Αυτό που βλέπουμε ως “πραγματικότητα” γύρω μας είναι μόνο το άθροισμα όλων των αισθητηριακών πληροφοριών που ο εγκέφαλός μας λαμβάνει ανά πάσα στιγμή.
Παράδειγμα: Όταν κοιτάζετε την οθόνη ενός υπολογιστή το φως από την οθόνη χτυπάει τους αμφιβληστροειδείς σας, και οι πληροφορίες αποστέλλονται στις κατάλληλες περιοχές του εγκεφάλου για να ερμηνεύσουν το φως σε μοτίβα και κατ’ επέκταση σε κάτι που έχει νόημα. Αυτό που συμβαίνει αυτή την στιγμή, οι λέξεις που διαβάζετε τώρα.
Ένα ακόμα πιο περίπλοκο σύστημα νεύρων και μυϊκών ινών επιτρέπει στον εγκέφαλό σας να γνωρίζει πού βρίσκεται το σώμα σας σε σχέση με τον χώρο γύρω του.
Κλείστε τα μάτια σας και σηκώστε το δεξί σας χέρι μέχρι να είναι επίπεδο με την κορυφή του κεφαλιού σας. Πώς ξέρετε πού είναι το χέρι σας χωρίς να το κοιτάξετε;
Αυτό το αισθητήριο σύστημα, σας επιτρέπει να γνωρίζετε πού είναι το χέρι σας ακόμα και όταν τα μάτια σας είναι κλειστά.
Τραυματισμός που επηρεάζει τις λειτουργικές περιοχές του εγκεφάλου, όπως του κροταφικού λοβού, και συγκεκριμένα στην περιοχή της αύλακας του sylvius, μπορεί να προκαλέσει ψευδαισθήσεις που ερμηνεύονται ως μεταθανάτιες εμπειρίες.
Φανταστείτε ότι όλες οι αισθήσεις σας δυσλειτουργούν.
Αντί της πραγματικής αισθητήριας εισόδου από τον κόσμο γύρω σας, ο εγκέφαλός σας λαμβάνει λανθασμένες πληροφορίες, πιθανώς λόγω φαρμάκων ή κάποια μορφή τραύματος που προκαλεί τον τερματισμό του εγκεφάλου σας.
Αυτό που αντιλαμβάνεστε ως πραγματική εμπειρία είναι στην πραγματικότητα ο εγκέφαλός σας να προσπαθεί να ερμηνεύσει αυτές τις πληροφορίες.
Μία θεωρία είναι ο «νευρικός θόρυβος», ή μια υπερφόρτωση των πληροφοριών που αποστέλλονται στο οπτικό φλοιό του εγκεφάλου, και δημιουργεί μια εικόνα ενός έντονου φωτός που μεγαλώνει σταδιακά. Ο εγκέφαλος μπορεί να το ερμηνεύσει σαν κίνηση σε μια σκοτεινή σήραγγα.
Η αίσθηση του σώματος στο χώρο είναι επιρρεπής κατά τη διάρκεια μιας μεταθανάτιας εμπειρίας, και πάλι ο εγκέφαλός ερμηνεύει ελαττωματικές πληροφορίες σχετικά με το πού βρίσκεται το σώμα σε σχέση με τον χώρο γύρω του.
Το αποτέλεσμα είναι η αίσθηση της αποχώρησης από το σώμα και που πετάει γύρω από το δωμάτιο, σε συνδυασμό με άλλες επιπτώσεις τραυματισμού η έλλειψης οξυγόνου στον εγκέφαλο (ένα σύμπτωμα σε πολλές περιπτώσεις κοντά στο θάνατο) οδηγεί στη συνολική αίσθηση της αιώρησης έξω από το σώμα κοιτάζοντας το προς τα κάτω και έπειτα να κινείται σε μια σήραγγα.
Η αίσθηση της γαλήνιας ήρεμη που αισθάνονται κατά τη διάρκεια των μεταθανάτιων εμπειριών, θεωρείτε ένας μηχανισμός αντιμετώπισης του πόνου που προκαλείται από αυξημένα επίπεδα ενδορφινών, που παράγονται στον εγκέφαλο κατά τη διάρκεια ενός τραυματισμού.
Πολλοί άνθρωποι βιώνουν μια περίεργη αίσθηση απόσπασης και έλλειψη συναισθηματικής αντίδρασης κατά τη διάρκεια τραυματικών γεγονότων (ανεξάρτητα από το αν σχετίζονται ή όχι με μεταθανάτιες εμπειρίες).
Στέρηση οξυγόνου
Μεταθανάτιες Εμπειρίες που περιλαμβάνουν επισκέψεις στον παράδεισο ή συναντήσεις με τον Θεό εμπλέκετε ένας μεγάλος συνδυασμός παραγόντων.
Η στέρηση οξυγόνου και η ευφορία που προκαλείται από την ενδορφίνη δημιουργούν μια σουρεαλιστική, αν και ρεαλιστική εμπειρία.
Όταν το άτομο θυμάται ότι συνέβη, έχει πλέον περάσει η μνήμη του σε συνειδητό επίπεδο. Οι περίεργες εμπειρίες που φαίνονται ανεξήγητες γίνονται εξηγήσιμες.
Οι εμπειρίες ανθρώπων των οποίων οι περιπέτειες έξω από το σώμα τους επιτρέπει να βλέπουν και να ακούν γεγονότα που δεν θα έπρεπε να αντιλαμβάνονται με το ασυνείδητο σώμα τους είναι πιο δύσκολο να εξηγηθούν.
Φυσικά αυτό μόνο αγγίζει την επιφάνεια όλων των πιθανών εξηγήσεων για τις μεταθανάτιες εμπειρίες. Οι μεταθανάτιες εμπειρίες φαίνεται να προσφέρουν κάποια ελπίδα ότι ο θάνατος δεν είναι απαραιτήτως κάτι που πρέπει να φοβηθούμε, ούτε είναι το τέλος της συνειδητότητας.
Ακόμη και εντός της επιστήμης υπάρχουν διαφωνίες για το πότε επικυρώνεται (χρόνος) ο θάνατος, η ιατρική κοινότητα έχει αγωνιστεί με συγκεκριμένους ορισμούς, για τον κλινικό θάνατο, τον θάνατο οργάνων, και τον εγκεφαλικό θάνατο για δεκαετίες.
Για κάθε μία αναφορά μεταθανάτιας εμπειρίας, υπάρχει τουλάχιστον μία επιστημονική εξήγηση, και για κάθε επιστημονική εξήγηση, φαίνεται ότι υπάρχουν πέντε περιπτώσεις από μεταθανάτιες εμπειρίες που την αψηφούν.
ΣΥΝΤΑΧΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ : universesun
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Πλάτωνας Πολιτεία
Επιστροφή από τον θάνατο, Margot Gray- 3, 1985
Adventures in Immortality, George Gallup-1, 1982
The Death View Revolution- Dr. Lawrence Lawrence
The Universal Drive for Mind-Altering Substances- Ronald K. Siegel- 29, 2005
Σχετικά Άρθρα
Γιατί μερικοί άνθρωποι βλέπουν Φαντάσματα
Η επιστήμη πίσω από το φαινόμενο του Deja vu
