Αντίληψη ονομάζεται η πολύπλοκη διαδικασία με την οποία η συνείδηση επεξεργάζεται τα δεδομένα των αισθήσεων
(τα συναρμολογεί τα συμπληρώνει με παραστάσεις τα διευκρινίζει) Και αναφέρει τις εντυπώσεις της σε ορισμένο ( ανάμεσα σε άλλα ) αντικείμενο πού το ξεχωρίζει από τον εαυτό της σαν κάτι αυθυπόστατο <πραγματικό>
Για να σχηματιστεί η αντίληψη συμπράττουν
Αίσθηση, Μνήμη και Κρίση.
Με αυτές τις τρείς ιδιότητες χαρακτηρίζεται και λειτουργεί η συνείδηση που αντιλαμβάνεται.
Το βρέφος που ξεκινά να χρησιμοποιεί την όραση και την ακοή έχει εντυπώσεις. (Μηνύματα του εξωτερικού κόσμου προς την ανατέλλουσα συνείδησή του) Όχι όμως και την αντίληψη αντικειμένων που ξεχωρίζουν μεταξύ τους Και διατηρούν αναγνωρίσιμη την ταυτότητά τους.
Επειδή από έλλειψη πείρας η συνείδησή του δεν τροφοδοτείται όσο πρέπει από τη μνήμη η κρίση είναι ανώριμη.
Σε έλλειψη πείρας οφείλεται και η περίεργη εικόνα που παρουσιάζει ο κόσμος σε όσους από γενετής τυφλούς αποκτούν την όραση ύστερα από εγχείρηση των ματιών. Στην αρχή επειδή το οπτικό τους αισθητήριο λειτουργεί με δυσκολία Και η μνήμη τους σε οπτικές παραστάσεις είναι ανύπαρκτη. Δεν μπορούν να διαχωρίσουν το ένα από το άλλο με σαφή περιγράμματα τα πράγματα που βλέπουν. Ούτε να ορίσουν με ακρίβεια τη θέση και την απόσταση τους.
Τα κοντινά τους δίνουν την εντύπωση ότι αγγίζουν τα μάτια τους, και τα μακρινά νομίζουν ότι αν απλώσουν το χέρι τους μπορούνε να τα πιάσουν. Δεν έχουν ακόμη οπτικά αντίληψη του χώρου.
Ακόμα και ένας ώριμος και φυσιολογικός άνθρωπος όταν οι εντυπώσεις του είναι απροσδόκητα καινούργιες και δεν έχει το χρόνο και την ψυχική ηρεμία να καλέσει σε βοήθεια τη μνήμη του πέφτει σε αμηχανία. Για μία στιγμή αμφιβάλλει αν κοιμάται και ονειρεύεται η ότι είναι ξύπνιος και βλέπει.
Ακόμα μεγαλύτερες διαταραχές στην αντίληψη συμβαίνουν σε όσους πάσχουν από βαριές ψυχικές νόσους. Στην κατάσταση του παροξυσμού ( των οραμάτων και του παραληρήματος )
Δεν μπορούν να κάνουν διάκριση ανάμεσα στα πραγματικά αντικείμενα και στα πλάσματα της φαντασίας τους.Μερικοί παύουν να πιστεύουν στη συνέχεια της προσωπικής τους ύπαρξης, στην ταυτότητα τους.
Όπως αποκτούμε αντίληψη του εξωτερικού κόσμου με την επεξεργασία των αισθήσεων μέσα μας. Έτσι αποκτούμε και την αντίληψη του σώματός μας με βάση τα μυϊκά, οργανικά και στατικά αισθήματα.